به نقل از «ایران آنلاین»

پیمانی اقتصادی با پتانسیل‌های سیاسی و نظامی

تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۱۸۹۵۰

بدیهی است که سازمان همکاری شانگهای (SCO)، سازمان مهمی است که عضویت در آن برای کشورها مزایای زیادی دارد.

روزنامه ایران:  حضور چین و روسیه که از اعضای اصلی آن هستند و از حق وتو در شورای امنیت برخوردارند یا حضور چهار قدرت هسته‌ای در این پیمان و ایستادن در کنار کشورهایی که ۴۲ درصد جمعیت جهان و ۲۸ درصد تولید ناخالص جهان را تشکیل می‌دهند، باعث شده است تا اهمیت این پیمان در ابعاد بین‌المللی بسیار قابل توجه باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سازمان همکاری شانگهای و رقابت در آسیای میانه
سازمان همکاری شانگهای (SCO) از دل رقابت قدرت‌های بزرگ بر سر منطقه ژئوپلیتیک آسیای میانه در قالب گروه شانگهای یا جی – ۵ متشکل از کشور چین و چهار همسایه آن یعنی روسیه، تاجیکستان، قزاقستان و قرقیزستان ظهور کرد. در بدو تأسیس، مسائل امنیتی در آسیای میانه بویژه تروریسم، جدایی طلبی و افراطی گرایی، دغدغه اصلی سازمان محسوب می‌شد، اما بتدریج حوزه فعالیت آن گسترش یافت. سازمان شانگهای در حال حاضر دارای هشت عضو دائم (هند، قزاقستان، چین، قرقیزستان، پاکستان، روسیه، تاجیکستان و ازبکستان) است. سه کشور افغانستان، بلاروس و مغولستان عضو ناظر و شش کشور آذربایجان، ارمنستان، کامبوج، نپال، ترکیه و سریلانکا نیز از شرکای گفت‌وگوی این سازمان محسوب می‌شوند. در این بین ایران هم در حال طی کردن مراحل حقوقی برای عضویت دائم در این پیمان است.

منتقدان چه می‌گویند؟
مخالفان و منتقدین عضویت کشورها در سازمان و پیمان‌هایی چون شانگهای معتقدند چون اعضای این سازمان، نه مانند اعضای اتحادیه اروپا واحد پولی یا نهادهای اداره کننده مشترک دارند و نه مانند اعضای ناتو حاضرند برای امنیت یکدیگر دست به ماشه شوند لذا حضور در آن چندان مثمر ثمر نیست، در مقابل ویژگی‌های مختص این سازمان عملاً پیمان شانگهای را متمایز می‌کند. مساحت کشور‌های عضو (اصلی و ناظر) سازمان همکاری شانگهای در مجموع بیش از ۳۷ میلیون کیلومتر مربع است که حدود ۳۵ درصد سطح خشکی‌ها را در بر می‌گیرد. اما نقطه برتری این سازمان آن است که از لحاظ گستره جغرافیایی در مرکز قاره آسیا پراکنده شده است. در این گروه‌بندی منطقه‌ای، اعضا از نظر جغرافیایی به هم نزدیکند و هزینه‌های نسبی شیوه‌های گوناگون حمل‌ونقل به مراتب پایین‌تر از سایر کشورهاست. نزدیکی جغرافیایی اعضا، نه تنها می‌تواند باعث تسهیل مبادلات تجاری شود، بلکه موجد برخی ویژگی‌های اقتصادی مشترک نیز هست؛ از این‌رو کشور‌های عضو از مزیتی طبیعی برخوردارند و در واقع شرکای تجاری طبیعی یکدیگرند. ماهیت تجدیدنظرطلبانه در سازمان همکاری شانگهای عملاً بستر را برای توازن بخشی ایجاد کرده است. چرا که این سازمان نخستین پیمان امنیتی آسیایی در دنیای پس از جنگ سرد است که سعی دارد موازنه ژئوپلیتیک و مقابله با سیاست‌های واشنگتن بخصوص در ناحیه حساس و استراتژیک آسیای مرکزی و قفقاز را اجرایی کرده و پیش ببرد. در حوزه اقتصادی و تجاری، اعضای سازمان شانگهای حدود یک سوم تولید ناخالص داخلی دنیا را در اختیار دارند و با گذشت زمان به احتمال زیاد از پنج قدرت اول اقتصادی دنیا دو کشور (چین و هند) عضو این سازمان خواهند بود. از نظر همکاری اقتصادی و تجاری، کل حجم کنونی اقتصادی سازمان همکاری شانگهای نزدیک به ۲۰ تریلیون دلار است که از ابتدای تأسیس آن بیش از ۱۳ برابر افزایش یافته است.

لزوم تغییر ماهیت به سمت تشکیل ناتوی شرق
با نگاهی گذرا به فلسفه وجودی و اهداف ناتوی غرب (سازمان پیمان آتلانتیک شمالی) و ناتوی شرق (سازمان همکاری شانگهای) این واقعیت نمایان می‌شود که اگر این سازمان از لاک صرفاً اقتصادی خود بیرون نیاید، لاجرم محکوم به شکست خواهد بود. قلب ناتو، بزرگترین پیمان نظامی جهان، ماده پنج آن است که کشور‌های امضا کننده توافق کرده‌اند حمله نظامی علیه یک یا چند کشور عضو در اروپا یا امریکای شمالی را حمله به تمامی کشور‌های عضو تلقی کنند و به مقابله با آن برخیزند؛ لذا این پیمان، نظامی ـ سیاسی به شمار می‌آید. از سویی اهداف اولیه شانگهای بویژه موارد یک و پنج آن صراحتاً بر تقویت همکاری سیاسی – امنیتی در کنار تعاملات اقتصادی تأکید می‌کند که به نظر می‌رسد، ملاحظاتی که بر اساس «فضای جریان‌ها» بر روح این سازمان حاکم است، مانع تحقق این مهم شده است. سازمان همکاری شانگهای قرار است دورانی جدید را تجربه کند و این مهم میسر نیست مگر با کنار گذاشتن هرگونه ملاحظاتی که در عمل دایره فعالیت، اعتبار و اهمیت این سازمان بزرگ منطقه‌ای را محدود می‌کند.

انتهای پیام/

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: سازمان همکاری شانگهای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۱۸۹۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سازمان همکاری‌ اسلامی خواستار به رسمیت شناختن کشور فلسطین شد

پس از تصمیم جمهوری ترینیداد و توباگو در به رسمیت شناختن کشور فلسطین، سازمان همکاری اسلامی از همه کشورهای جهان خواست تا کشور فلسطین را به رسمیت بشناسند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از روزنامه البیان امارات، سازمان همکاری اسلامی در بیانیه‌ای با استقبال از تصمیم جمهوری ترینیداد و توباگو در به رسمت شناختن کشور فلسطین افزود که این اقدام مهم با قوانین بین‌المللی و قطعنامه‌های سازمان ملل متحد در این زمینه همخوانی دارد و به مردم فلسطین این امکان را می‌دهد تا بتوانند برای حقوق مشروع خود از جمله حق بازگشت، تعیین سرنوشت خویش و تشکیل کشور مستقل فلسطین بر اساس مرزهای ۴ ژوئن ۱۹۶۷ به پایتختی قدس تلاش کنند.

این سازمان که متشکل از ۵۷ کشور مسلمان است بار دیگر از همه کشورهای جهان که هنوز کشور فلسطین را به رسمیت نشناخته‌اند خواست تا در اسرع وقت در حمایت از مردم فلسطین در به رسمیت شناختن کشور فلسطین و انجام تلاش‌های بین‌المللی با هدف پایان دادن به اشغالگری رژیم اسرائیل و تحقق صلح و ثبات در منطقه و اجرای مصوبات بین‌المللی مرتبط، اقدام کنند.

جمهوری ترینیداد و توباگو روز پنجشنبه در تصمیمی که در جلسه شورای وزیران این کشور اتخاذ شد، کشور فلسطین را به رسمیت شناخت.

این تصمیم بر اساس توصیه وزیر امور خارجه جمهوری ترینیداد و توباگو اتخاذ شد و بر اساس شورای وزیران این کشور تصمیم گرفت که با هدف تحقق صلح پایدار از طریق تقویت اجماع رو به افزایش بین‌المللی در مورد مساله فلسطین، تشکیل کشور مستقل فلسطین را به رسمیت بشناسد.

در بیانیه دولت ترینیداد و توباگو همچنین آمده است: به رسمیت شناختن کشور فلسطین یک امر اخلاقی و عادلانه و بیانگر خواسته‌های مشروع ملت فلسطین و حمایت از آنها است.

ترینیداد و توباگو (Trinidad and Tobago) با نام رسمی جمهوری ترینیداد و توباگو کشوری جزیره‌ای در دریای کارائیب واقع در شمال آمریکای جنوبی است. این کشور در فاصله ۱۱ کیلومتری سواحل ونزوئلا و ۱۳۰ کیلومتری سواحل گرانادا واقع شده و به خاطر ذخایر نفت و گاز خود معروف است.

پیش‌تر نیز جامائیکا و باربادوس در آوریل گذشته اعلام کردند که کشور فلسطین را به رسمیت می‌شناسند.

همچنین «ریاض منصور» سفیر و نماینده تشکیلات خودگردان فلسطین در سازمان ملل متحد از رایزنی‌های جاری در زمینه به رسمیت شناختن کشور فلسطین از سوی چند کشور خبر داده بود.

کد خبر 750492